بیماری لوپوس چیست؟

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن، به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند. التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد. تشخیص لوپوس می‌تواند دشوار باشد؛ چراکه علائم و نشانه‌های آن مشابه بیماری‌های دیگری است؛ اما علامتی که لوپوس را از دیگر بیماری‌ها متمایز می‌کند، لکه‌ای شبیه بال پروانه در صورت که بر روی هر دو گونه ایجاد می‌شود که در بسیاری از موارد لوپوس رخ می‌دهد. برخی افراد از بدو تولد مستعد ابتلا به لوپوس هستند که توسط عفونت، برخی داروها یا حتی نور خورشید تظاهر پیدا می‌کند. در حالی که هیچ درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد؛ اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.

علل بیماری لوپوس

• نور خورشید: تماس با نور خورشید می‌تواند در بروز ضایعات لوپوس یا تحریک واکنش‌های داخلی در افراد حساس و مستعد دخیل باشد.
• عفونت‌ها: ابتلا به برخی عفونت‌ها می‌تواند باعث تحریک یا بروز بیماری در برخی افراد شود.
• مصرف داروها. مصرف برخی داروهای فشار خون، داروهای صرع و آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند بیماری لوپوس را تحریک کنند. معمولاً زمانی که مصرف این قبیل داروها قطع می‌شود، علائم بیماری بهبود می‌یابد و به ندرت پیش می‌آید که علائم، بعد از قطع مصرف دارو ادامه پیدا کند.
• عوامل ژنتیکی: بروز این بیماری با ژن خاصی در ارتباط نیست؛ اما معمولاً بیماران مبتلا به لوپوس، افرادی را در اعضای خانواده خود دارند که مبتلا به دیگر بیماری‌های خود ایمنی باشند.
• عوامل محیطی: محرک‌هایی مانند اشعه، ویروس‌ها، مصرف دارو، استرس‌های فیزیکی و روانی، تروما و آسیب.
• جنسیت و هورمون‌ها: بیماری لوپوس اریتماتوزیس، در خانم‌ها بیشتر از آقایان شایع است. خانم‌ها در دوران بارداری و سیکل قاعدگی، علائم شدیدتری را تجربه خواهند کرد و پزشکان معتقدند که هورمون استروژن زنانه، نقش مهمی را در بروز این بیماری ایفا می‌کند. با این حال، اثبات این مورد به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

علائم بیماری لوپوس

افراد مبتلا به لوپوس، می‌توانند ترکیبات مختلفی از علائم و درگیری اندام‌ها را داشته باشند. علائم مربوط به این عارضه عبارتند از:

• خستگی یا احساس خستگی
• تب درجه پایین
• از دست دادن اشتها
• درد مفاصل
• دردهای عضلانی
• ریزش مو (آلوپسی)
• آرتروز
• زخم‌های دهان و بینی
• بثورات صورت (بثورات پروانه ای)
• حساسیت غیرمعمول به نور خورشید (حساسیت به نور)
• درد قفسه سینه ناشی از التهاب آستری که ریه‌ها را احاطه می‌کند (پلورزی) و قلب (پریکاردیت)
• گردش خون ضعیف به انگشتان دست و پا با قرار گرفتن در معرض سرما (پدیده یا بیماری رینود)

عوارض ناشی از درگیری ارگان‌ها، می‌توانند منجر به علائم دیگری شوند که به اندام مبتلا و شدت بیماری بستگی دارند. تظاهرات پوستی مرتبط با SLE بعضی اوقات می‌توانند، منجر به زخم شوند. در ﻟﻮﭘﻮس ارﯾﺘﻤﺎﺗﻮی دﯾﺴﮑﻮﺋﯿﺪ، فقط پوست به طور معمول درگیر می‌شود. بثورات پوستی در این بیماری اغلب در صورت و پوست سر مشاهده می‌شوند که معمولاً قرمز هستند و ممکن است پخش شوند.

انواع بیماری لوپوس

چندین نوع مختلف لوپوس وجود دارد. لوپوس اریتماتوز سیستمیک شایع ترین آنها است. انواع دیگر لوپوس عبارتند از:

• لوپوس اریتماتوز پوستی: این نوع لوپوس، پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوز پوستی ممکن است مشکلات پوستی مانند حساسیت به نور خورشید و بثورات پوستی را تجربه کنند. ریزش مو نیز می‌تواند یکی از علائم این بیماری باشد.
• لوپوس ناشی از دارو: این موارد لوپوس ناشی از داروهای خاصی است. افراد مبتلا به لوپوس ناشی از دارو ممکن است علائم مشابه لوپوس اریتماتوز سیستمیک را داشته باشند؛ اما معمولاً موقتی است. اغلب، این نوع لوپوس پس از قطع دارویی که باعث ایجاد آن می‌شود، از بین می‌رود.
• لوپوس نوزادان: یک نوع نادر از لوپوس، لوپوس نوزادی است. این یک بیماری است که در نوزادان در هنگام تولد یافت می‌شود. کودکانی که با لوپوس نوزادی متولد می‌شوند دارای آنتی بادی‌هایی هستند که از مادرشان به آنها منتقل شده است (مادر ممکن است در زمان بارداری مبتلا به لوپوس بوده است یا ممکن است بعداً در زندگی دچار این بیماری شوند). هر نوزادی که از مادر مبتلا به لوپوس متولد می‌شود به این بیماری مبتلا نخواهد شد.

تشخیص بیماری لوپوس

فرایند تشخیص بیماری لوپوس طولانی و دشوار است. علائمی که ممکن است با بیماری لوپوس تجربه کنید می‌توانند با علائم سایر بیماری‌ها مانند دیابت و آرتریت همپوشانی داشته باشند. علائم لوپوس نیز ممکن است مدتی طول بکشد تا به تشخیص مؤثر بیماری کمک کنند.

پزشک معمولاً با سابقه خانوادگی شروع می کند تا ببیند آیا لوپوس در خانواده شما وجود دارد یا خیر. سپس در مورد علائمی که تجربه کرده‌اید بحث خواهد کرد. پس از صحبت با شما در مورد علائم، معمولاً برخی آزمایش‌هایی تجویز میکنند. این آزمایش‌ها به دنبال مواردی مانند تعداد پایین سلول‌های خونی، کم خونی و سایر ناهنجاری‌ها هستند. همچنین می‌تواند یک آزمایش آنتی بادی ضد هسته‌ای (ANA) انجام دهد. این آزمایش به دنبال آنتی بادی‌ها (پروتئین‌هایی در بدن) است که در برابر بیماری‌ها از بدن محافظت می‌کنند که می تواند نشانه‌ای از وجود یک بیماری خود ایمنی باشد. افرادی که لوپوس اریتماتوز سیستمیک دارند معمولاً آزمایش ANA را مثبت نشان می‌دهند.

درمان بیماری لوپوس چیست؟

درست است که در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد؛ اما داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از تشدید آن در دسترس هستند. ارائه دهنده خدمات درمانی شما هنگام توصیه درمان لوپوس، علائم لوپوس و شدت آن ها را در نظر می‌گیرد. خطر ابتلا به لوپوس در زنان بیشتر از مردان است؛ اما این بیماری در مردان شدیدتر است. علاوه بر دارو، ارائه دهنده خدمات درمانی همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این‌ها می‌تواند مواردی از قبیل:

• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور ماوراء بنفش (UV)
• رژیم غذایی سالم
• مصرف مکمل‌هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کند مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی
• ورزش منظم
• ترک سیگار

دارویی که به شما داده می‌شود بستگی به علائم و همچنین شدت آنها دارد. داروها می‌توانند به چندین روش به علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• سرکوب سیستم ایمنی بدن
• کاهش میزان تورم یا التهاب
• کمک به پیشگیری از آسیب دیدن مفاصل یا ارگان‌های داخلی

برخی از نمونه‌های دارویی لوپوس عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این‌ها می‌توانند تورم و درد را کاهش دهند. مثال‌ها شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil،Motrin) و ناپروکسن (Aleve) است.
• داروهای ضد مالاریا: این داروها زمانی برای درمان بیماری‌های عفونی مالاریا استفاده می‌شدند. با توجه به ارگانیسم‌هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می‌شوند، اکنون از داروهای جدیدتری برای درمان بیماری استفاده می‌شود. داروهای ضد مالاریا می‌توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آنها همچنین در جلوگیری از تشدید لوپوس مؤثر هستند. در دوران بارداری به علت کاهش عوارض مربوط به بارداری و بدتر شدن بیماری در مادر، توصیه می‌شوند.
• کورتیکواستروئیدها: این داروها به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم‌های موضعی و قرص‌ها ارائه می‌شوند. نمونه‌ای از کورتیکواستروئید پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن کار می‌کنند. از آنجا که بسیار قوی هستند و می‌توانند دفاع بدن در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از ارگان‌ها تأثیر بگذارد، از آنها استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها مصرف می‌شوند. به همین دلیل به آنها به عنوان «داروهای گیرنده استروئید» نیز گفته می‌شود. مثال‌ها شامل متوترکسات (Trexall)، مایکوفنولات مفتیل (CellCept)، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) هستند. این داروها به عنوان داروهای تأیید نشده لوپوس استفاده می‌شوند.
• بیولوژیک‌ها: بیولوژیک‌ها داروهایی هستند که منشأ زیستی دارند. بلیموماب (بنلیستا) یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود. این دارو آنتی بادی است که می‌تواند یک پروتئین را که برای پاسخ ایمنی مهم است خنثی کند.

• بیماری گال چیست ؛ چه علائمی دارد و چگونه درمان میشود؟
  تاریخ انتشار : 1401-01-11تاریخ بروز رسانی : 1401-01-14


• بیماری زونا چیست و آیا واگیردار است؟
  تاریخ انتشار : 1401-03-16تاریخ بروز رسانی : 1401-03-18


• چرا دچار خارش پوست میشویم؟
  تاریخ انتشار : 1400-05-31تاریخ بروز رسانی : 1400-06-01


• نکاتی درباره بیماری ماکولار آمیلوئیدوز
  تاریخ انتشار : 1401-09-03تاریخ بروز رسانی : 1401-09-06


• انواع اگزمای پوست و راهکارهای تشخیص و درمان اگزما
  تاریخ انتشار : 1401-04-11تاریخ بروز رسانی : 1401-04-13