بیماری گال چیست ؛ چه علائمی دارد و چگونه درمان میشود؟

بیماری گال یک بیماری پوستی است که توسط حشره‌ای به نام هیره خارشی (Sarcoptes scabiei) ایجاد می‌شود. اگر تحت درمان قرار نگیرید، این کنه‌های بسیار ریز که تنها با میکروسکوپ می‌توان آ‌نها را دید می‌توانند ماه‌ها بر روی پوست شما زندگی کنند. آنها روی پوست تولید مثل می‌کنند و سپس در آن فرو می‌روند و تخم‌گذاری می‌کنند. این مسئله باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و قرمز روی پوست می‌شود. اگرچه گال یک بیماری بسیار مسری است و به راحتی از طریق تماس مستقیم پوست می‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود؛ اما یک بیماری آمیزشی نیست. آلودگی به این حشرات می‌تواند از طریق لباس یا ملحفه‌های آلوده نیز اتفاق بیفتد و لزوماً نیازی به تماس جنسی نیست. اگرچه بیماری گال می‌تواند آزاردهنده باشد؛ اما معمولاً با درمان از بین می‌رود. درمان این بیماری، اغلب شامل داروهایی است که این حشرات و تخم‌های آن را از بین می‌برند. تشخیص گزش گال و بثورات قرمز متفاوت آن می‌تواند به شما کمک کند که سریع‌تر تحت درمان قرار بگیرید.

دلایل ابتلا به بیماری گال

این بیماری از هجوم کنه‌های هشت پای کوچکی اتفاق می‌افتد که برای شما قابل دیدن نیستند؛ اما اثرات نامطلوبی بر روی پوست ایجاد می‌کنند. این حشرات برای زندگی و تغذیه، پوست را سوراخ کرده و نوع ماده آنها در آنجا تخم گذاری می‌کند. ظهور لکه‌های قرمز خارش دار، در واقع واکنش بدن شما به هجوم این حشرات است. این حشرات با تماس مستقیم بین افراد جابجا می‌شوند؛ اما تماس پوستی تنها راه انتقال نیست بلکه آنها می‌توانند از طریق مبلمان، لباس‌ها و ملحفه‌ها نیز جابجا شوند. وسایل و مکان‌هایی که افراد در آنها با یکدیگر در تماس نزدیک هستند نیز می‌تواند وسیله انتقال این انگل باشند. خارش شدید پوستی ناشی از بیماری گال ممکن است باعث آسیب پوستی و بروز عفونت های باکتریایی مثل زرد زخم شود. زرد زخم نوعی عفونت سطحی پوست است که در بیشتر موارد توسط باکتری استافیلوکوکی یا باکتری استرپتوکوکی به وجود می آید.

علائم بیماری گال

پس از قرار گرفتن در معرض انگل این بیماری، ممکن است علائم گال تا 6 هفته پس از بروز بیماری به طول انجامد. این علائم معمولاً در افرادی که قبلاً نیز به این بیماری مبتلا شده‌اند، سریع‌تر بروز پیدا می‌کند. علائم گال شامل لکه‌های پوستی و خارش شدید است که شب‌ها شدت می‌یابد. به دلیل خارش شدید لکه، خاراندن مداوم آنها ممکن است منجر به ایجاد زخم و عفونت در آن ناحیه گردد. در این صورت تجویز آنتی بیوتیک‌ها مورد نیاز خواهد بود.

علائم گال در کودکان با سن بالاتر و بزرگسالان، معمولاً در مچ دست‌ها، آرنج، زیر بغل، نوک پستان، آلت تناسلی، کمر، باسن و میان انگشتان پدیدار می‌شود. در نوزادان، افراد مسن یا دچار ضعف در سیستم ایمنی این نشانه‌ها ممکن است در سر، صورت، گردن، دست‌ها و کف پاها نیز دیده شود. راش‌های پوستی شامل گزش، ورم یا برجستگی کوچک، زیر پوست است. گاهی رد سوراخ‌های کنه نیز بر روی پوست قابل رؤیت است که به شکل خطوط بی رنگ کوچک دیده می‌شوند.

• عفونت در محل آلودگی
• عفونت استافیلوکوکی و استرپتوکوکی
• پوسته پوسته شدن پوست
• تورم، قرمزی، تب و خارش

انواع بیماری گال

فقط یک نوع کنه وجود دارد که باعث آلودگی به گال می‌شود و به آن هیره خارشی گفته می‌شود. با این حال، این کنه‌ها می‌توانند چندین نوع آلودگی ایجاد کنند که در ادامه با این انواع آشنا می‌شوید.

1. گال معمولی: این نوع شایع‌ترین نوع بیماری گال است و باعث خارش دست، مچ دست و سایر نقاط مشترک می‌شود. با این حال، پوست سر یا صورت را آلوده نمی‌کند.
2. گال گره‌ای: این نوع گال ممکن است به صورت خارش دار، برآمدگی‌ها یا برجستگی‌هایی به خصوص در نواحی تناسلی، زیر بغل یا کشاله ران ایجاد شود. بیماری گال در ناحیه تناسلی می‌تواند باعث خارش شدید ناحیه تناسلی همراه با برجستگی های ریز و جوش‌مانند بر روی آلت تناسلی و بیضه‌ها شود.
3. گال نروژی: برخی از افراد مبتلا به گال ممکن است به نوع دیگری از گال هم مبتلا شوند که به آن گال نروژی یا گال پوسته‌دار گفته می‌شود. این نوع گال نسبت به انواع دیگر، شدیدتر و بسیار مسری است. افرادی که دارای گال نروژی هستند، بر روی بدنشان، پوسته ضخیمی از پوست ایجاد می‌شود که در این پوسته هزاران کنه و تخم کنه وجود دارد. در اغلب کسانی که به این نوع گال مبتلا می‌شوند، پوسته‌های گسترده، خاکستری و ضخیم مشاهده می‌شود که این پوسته‌ها در اثر لمس، تکه‌تکه می‌شوند.

گال پوسته‌دار معمولاً در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مشاهده می‌شود، ازجمله، افراد مبتلا به HIV یا ایدز، افرادی که از استروئیدها یا داروهای خاص استفاده می‌کنند یا افرادی که تحت شیمی‌درمانی هستند. کنه‌های گال می‌توانند به راحتی بر سیستم ایمنی بدن غلبه کنند و با سرعت بیشتری تکثیر پیدا کنند. گال نروژی به همان روش گسترش گال معمولی، گسترش می‌یابد.

موارد مستعد ابتلا به بیماری گال

• افزایش سن
• سوء تغذیه
• بیماری‌های عصبی
• نقص ایمنی.

تشخیص بیماری گال

گال همراه با حساسیت های پوستی و خارش‌های شدید و بی‌وقفه به‌ویژه در طول شب است. برای تشخیص این بیماری، پزشکان با آزمایش‌هایی به وجود انگل روی پوست پی می‌برند. با پوشاندن پوست با لایه‌ای از روغن‌ها معدنی و برداشتن لایه‌ای نازک از روی پوست، امکان معاینه‌ی پوست از نظر وجود انگل‌ها، تخم انگل‌ها و سایر ذرات ریز بیماری‌زا وجود خواهد داشت. این فرایند معاینه دشوار است و کشف تونل‌هایی که انگل‌ها روی پوست ایجاد می‌کنند و تمییز دادن آنها از خراشیدگی‌ها کمی سخت است، بنابراین گاهی‌اوقات، معاینه تعداد 15 تونل یا حتی بیشتر فقط منجر به کشف یکی دو انگل یا تخم انگل می‌شود.

اغلب برای تشخیص گال نیازی به آزمایش برداشتن لایه‌ای از پوست، مشابه آنچه گفته شد، نیست. این موضوع برای زمانی صادق است که نشانه‌های جسمانی گال به‌وضوح دیده بشود. در مواردی هم که تشخیص سخت و دشوار است، از آزمایش‌هایی نظیر واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) استفاده می‌شود. استفاده از این آزمایش چندان رایج نیست. این تکنیک ابزاری آسان برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌ها و مطالعه‌ی عملکرد بخشی خاص از DNA استفاده می‌شود. روش دیگر شناسایی و تشخیص بیماری گال هم نمونه‌برداری از پوست است. این کار زمانی انجام می‌گیرد که پزشک به سایر مشکلات پوستی مشکوک باشد.

پیشگیری از ابتلا به بیماری گال

برای پیشگیری از آلوده شدن به این بیماری و جلوگیری از انتقال آن به سایر افراد، از روش‌های زیر استفاده کنید:

• تمیز کردن تمامی لباس‌ها و پارچه‌ها: در ابتدا با استفاده از آب گرم و صابون، تمامی لباس‌ها، حوله‌ها و لوازم خواب (ملحفه، روبالشتی و...) خود را که در طول سه روز پیش از شروع درمان استفاده کرده‌اید را بشویید.
• گرسنه نگه داشتن انگل‌ها: یکی دیگر از کارهایی که می‌توانید برای از بین بردن انگل‌ها انجام دهید، این است که وسایلی که قادر به شستن آنها نیستید را در یک کیسه پلاستیکی قرار داده و آن را گره بزنید به طوری که هیچ راه نفوذی به داخل آن نباشد. پس از قرار دادن وسایل در کیسه پلاستیکی، آن را به مدت چند هفته در محلی دور از رفت و آمد قرار دهید. پس از گذشت چند روز، انگل‌های موجود در وسایلتان، به دلیل نداشتن غذا و گرسنگی از بین خواهند رفت.

درمان گال

هر شخصی که بیماری گال در او تشخیص داده شود یا در نزدیکی فردی مبتلا قرار داشته باشد، نیاز به درمان خواهد داشت. گال‌ها بدون درمان، پوست فرد را ترک نخواهند کرد. درمان این بیماری پوستی شامل درمان‌های دارویی یا خوراکی می‌شود؛ اما در بیشتر موارد با درمان‌های پوستی می‌توان گال‌ را از بین برد.

یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان پماد پرمترین است. طول درمان بیماری گال با استفاده از این پماد باید حدود 7 الی 15 شب است. در این مدت زمان باید پاد را در محل تحت درمان مالیده و صبح روز بعد بشویید. استفاده از این پماد برای سنین بالای 5 ماه تأیید شده است.

کرم یا لوسیون لیندان یکی از جایگزین‌های پماد پرمترین است. استفاده از این پماد به کسانی که دارای پوست‌های حساس و تحریک پذیر، بیماری‌های زمینه‌ای یا بیماری‌های پوستی هستند توصیه نمی‌شود. همچنین به دلیل عوارض آن استفاده از کرم و لوسیون‌های لیندان به افراد مسن، خانم‌های باردار، مادران شیرده، کودکان زیر 3 سال و افراد مبتلا به زخم‌های باز توصیه نمی‌شود.

اغلب توصیه می‌شود از داروهای بیماری گال در شب استفاده شود؛ زیرا گال‌ها در شب بیشتر فعال هستند. برخی دیگر از درمان‌های گال به شرح زیر می‌باشد:

• لوسیون 25 درصد بنزیل بنزوات
• کرم 10 درصد کروتامیتون
• پماد گوگرد.

همچنین احتمال دارد که پزشک شما با تجویز داروهای زیر سعی در کاهش و تسکین علائم آزاردهنده گال داشته باشد:

• برخی از آنتی هیستامین‌ها
• آنتی بیوتیک
• کرم‌های استروئیدی

علاوه بر درمان‌های فوق لازم است که بیماران مبتلا به بیماری گال و اطرافیان آنها نکات زیر را نیز رعایت فرمایند:

• تمامی ملحفه، لباس‌ها، حوله و … به طور کامل شسته شود.
• وسایل غیر قابل شستشو را در یک کیسه سر بسته قرار داده و به مدت یک هفته دور از دسترس نگه‌دارید.
• اتاق و محل زندگی را با استفاده از محصولات شوینده تمیز نمایید.
• فرش، مبلمان و پرده‌ها را با استفاده از جارو برقی تمیز نمایید.
• تا زمانی که به طور کامل درمان نشده‌اید از تماس فیزیکی با سایر افراد بپرهیزید.
• اگر دچار خارش شدید و آزاردهنده هستید از کمپرس یخ برای تسکین علائم استفاده کنید.

عوارض بیماری گال

خاراندن شدید پوست می‌تواند باعث خراشیده شدن آن شود که در نتیجه می‌تواند منجر به ایجاد عفونت‌های باکتریایی پوستی، مانند زرد زخم گردد. زرد زخم یک عفونت سطحی در پوست بوده که معمولاً توسط باکتری استاف (استافیلوکوک) یا در بعضی موارد باکتری استرپ (استرپتوکوک) به وجود می‌آید.

نوع وخیمی از بیماری گال، با نام گال پوسته ‌دار وجود دارد که برای افراد زیر بسیار خطرناک است:

• افرادی که به شرایط یا بیماری خاصی مانند ایدز یا سرطان خون مبتلا هستند که باعث ضعف سیستم ایمنی بدن می‌شود.
• افرادی با بیماری‌های شدید، مانند افرادی که در بیمارستان یا تحت نظر پرستار هستند.
• افراد مسن در خانه سالمندان
• گال پوسته‌ دار که با نام گال نروژی نیز شناخته می‌شود، بدن بیمار را پوسته پوسته و فلس مانند کرده و مناطق گسترده‌ای از پوست را درگیر می‌کند. این بیماری به شدت مسری بوده و به سختی درمان خواهد شد.

---

آدرس مطب : اصفهان ، خیابان مرداویج ، چهارراه رسالت ، طبقه فوقانی پوشاک زیگ زاگ
تلفن : 36703885 - 031

درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید

• نکاتی درباره بیماری ماکولار آمیلوئیدوز
  تاریخ انتشار : 1401-09-03تاریخ بروز رسانی : 1401-09-06


• بیماری لوپوس چیست؟
  تاریخ انتشار : 1400-12-24تاریخ بروز رسانی : 1400-12-28


• دانه های قرمز روی پوست همراه با خارش نشانه چیست؟
  تاریخ انتشار : 1400-06-23تاریخ بروز رسانی : 1400-06-25


• بیماری سالک چیست و چه علائمی دارد؟
  تاریخ انتشار : 1401-08-08تاریخ بروز رسانی : 1401-08-14


• بیماری زونا چیست و آیا واگیردار است؟
  تاریخ انتشار : 1401-03-16تاریخ بروز رسانی : 1401-03-18

نظرات کاربران درباره این مطلب :صدیقه میرزاد [ 1402-10-13 ]
خارش شدیدبدن وزخمی شدن بدن

فاطمه [ 1402-09-18 ]
من بدنم چهارماه خارش شدید داره دست و پاهام به طور ارثی عرق میکرد الانم گال گرفتم دست و پاهام به شدت دونه زده چیکارکنم از دستش خلاص شم انقدر بدنم شستم که پوسته پوسته شده

عذرا شاهسوند [ 1402-04-07 ]
سلام من الان به مدت سه ماه است دچار این بیماری شده ام نمیدانم چیکارکنم تهران هستم لطفاً راهنمایی کنید

محمودفیحانی [ 1401-05-25 ]
جوش زیرپوستي و همزمان خارش شدید

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :